ระบบการศึกษาไทยเป็นความล้มเหลวแห่ง Southeast Asia จริงหรือ?

แต่ผมเคยโพสต์เรื่องชาวจีนวิจารณ์การบริหารการศึกษาไทยว่าห่วยแตกสุดๆ (http://phulaenchangisan.blogspot.com/2017/01/foreign-view-on-thailand-educational.html)

เมื่อต้นปีนี้เอง มาเดือนนี้ มีสื่อแชร์โพสต์ของครูชาวอังกฤษที่เคยทำการสอนในโรงเรียนเอกชนทางปักษ์ใต้ของไทย ในปี 2551 

โดยพาดหัวบทความ ว่า ระบบการศึกษาไทย ความล้มเหลวอีกเรื่องแห่งเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ (https://search.yahoo.com/search?ei=utf-8&fr=tightropetb&p=Cassandra+James+Thailand&type=61385_031317 ) ข้อวิจารณ์ของเขานั้น เท่าที่ผมเก็บความได้

มีดังนี้ 

1.ระบบการบริหารระดับกระทรวงศึกษาธิการล้าสมัย ไร้ประสิทธิภาพ ภาษาอังกฤษไม่ได้เรื่อง ออกกฏระเบียบหยุมหยิม ไม่สร้างสรรค์ แถมมีการเปลี่ยนแปลงบ่อย ลักษณะแบบนี้น่าจะเป็นมรดกทางสังคมไทยซึ่งเป็นสังคมที่เปลี่ยนแปลงช้า 

2.การผลิตและพัฒนาครูด้อยประสิทธิภาพ 3.การบริหารโรงเรียนล้าหลัง โรงเรียนขาดเสรีภาพทางการเงิน ทำให้การสรรค์หาครูไม่ได้ผล โดยเฉพาะครูฝรั่ง คือได้แต่ครูต่างประเทศที่แก่หง่อม และขาดคุณสมบัติทางวิชาชีพครู มองว่าครูต่างชาติเป็นเพียงส่วนเกิน นอกจากนี้อุปกรณ์การสอน การทดลองต่างๆมีน้อย

 4.การจัดการห้องเรียนไม่ได้มาตรฐาน เพราะจำนวนนักเรียนต่อห้องเรียนมีมาก ครูดูแลไม่ทั่วถึง มักส่งผลให้ครูต้องปล่อยปละละเลยเด็ก ขาดการสอนให้เด็กคิด วิเคราะห์ แยกแยะ 5.การวัดผลการเรียนด้อยมาตรฐาน ครูถูกบังคับให้ปล่อยเกรด เพราะจ่ายครบต้องจบแน่ ต้องรักษาภาพ รักษาหน้าเอาไว้ก่อน

 

น่าแปลกนะครับ!!! 

ขณะที่เรากำลังปฏิรูปประเทศในหลายๆด้าน โดยเฉพาะในเรื่องการศึกษา เราใช้

ยาแรงมากๆหลายเรื่อง เช่น เรื่องกระจายอำนาจ เรื่องเอกภาพการบังคับบัญชา เรื่องการผลิตครูภาษาอังกฤษแบบเร่งรัด การรณรงค์อบรมการบูรณาการวิชาหลักอันได้แก่ Sciences,Technology, English, Maths (STEM) และ Project Based Learning (PBL) การปรับบทบาทการนิเทศโดยสร้าง สังคมแห่งการเรียนรู้ (Professional Learning Community- PLC) แต่สื่อและสังคมวิชาการก็ยังรณรงค์นำเสนอบทความเกี่ยวกับเรื่องความล้มเหลวในอดีตอยู่เป็นประจำเสมอๆ หรือว่าที่เป็นเช่นนี้ เป็นเครื่องชี้วัดอย่างหนึ่งว่าการปฏิรูปเริ่มจะได้ผลแล้ว คือต้นไม้ของเราที่ปลูกลงไปเริ่มจะออกผลแล้ว!!! 

เพราะว่าปรากฏการณ์เช่นนี้ ทำให้เห็นได้ชัดเจนว่าสังคมต้องการแสดงความคิดเห็นต่อการบริหารการศึกษามากขึ้น อยากเสนอแนะมากขึ้น ต้องการแสดงความกังวลห่วงใยมากขึ้น 

อาการเช่นนี้แสดงแน่ชัดว่าเราจุดประกายได้แล้ว!!!

 ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยอำนวยพร ให้การคิดดี ทำดีจงได้ดี 

Do good get good!!!